جداشدگی دانه‌ها
جدا شدن سنگدانه‌ها از ملات در بتن را جداشدگی دانه گویند. بتن خوب، بتنی است که اجزای آن بطور یکنواخت در کل حجم بتن پخش شوند و ملات و سنگدانه ماده‌ای همگن بوجود آورند. اگر در نمونه‌ی بتنی آثاری از تمایل ذرات به جدا شدن مشاهده شود، بتن عملکرد مناسبی نخواهد داشت.
جهت مشاهده پروژه ها گروه ماناپاد اینجا کلیک کنید.
عواملی که منجر به جدا شدن دانه‌ها می شود:
- حمل بتن در مسافت طولانی
- مناسب نبودن نسبت‌های اختلاط
- بتن ریزی با ارتفاع زیاد
- ویبره بیش از حد بتن
آب انداختن بتن
حالت خاصی از جداشدن اجزای بتن که در آن آب موجود در بتن از ملات خارج شده و به سطح بتن می آید. درهنگام بالا آمدن آب مقداری سیمان نیز همراه آب شسته شده و به سطح بتن می آید. در طی این اتفاق با بالا امدن آب و سیمان، سنگدانه‌ها به پایین می‌روند. علاوه بر این چسبندگی بین ملات و سنگدانه ها نیز کم می‌شود و در نهایت باعث کاهش دوام بتن و نیز دیگر خصوصیات آن می شود.
اکثرا این پدیده در اثر استفاده بیش از اندازه آب به هنگام ساخت بتن و یا درست مخلوط نکردن ترکیب ایجاد می شود.
در اعضای با ضخامت کم مثل سقف دال بتنی آب انداختگی بتن بیشتر دیده می‌شود
برای کاهش آب انداختگی بتن می توان اقدامات زیر را انجام داد:
- رعایت نسبت اختلاط مناسب و مخلوط کردن کامل بتن
- استفاده از مواد پوزولانی و مواد هوازا در بتن
طبق تجربه‌های مهندسین گروه ماناپاد، در سقف یوبوت به دلیل وجود فضای خالی میان سقف، آب انداختن سطح بتن به شدت کاهش می‌یابد و ترک‌خوردگی بتن در سطح آن به ندرت دیده می‌شود.