شکست در ستون
ستون‌ها مهمترین بخش از اجزای ساختمان هستند. ستون‌ها بارهای وارده به ساختمان و وزن سازه را از طریق فنداسیون به خاک منتقل می‌کنند. در نتیجه برای ساخت سازه‌ی پایدار به ستون‌های محکم نیاز است که در غیر اینصورت شکست در سازه اتفاق می‌افتد.
ستون‌ها از فولاد و بتن ساخته می‌شوند. قبل از طراحی ستون مهندس محاسب باید تمام بارهای مرده و زنده‌ی سازه را محاسبه کند. در صورتی که تنش ناشی از این بارها از مقدار مجاز عبور کند، ستون دچار شکست خواهد شد.
در این مقاله دو نمونه از شکست‌های بتن را بررسی می‌کنیم.
برای دریافت اطلاعات درباره‌ی سقف یوبوت با گروه ماناپاد تماس بگیرید
شکست فشاری
وقتی ستون تحت بار محوری قرار می‌گیرد، فولاد و بتن تحت تنش ناشی از این بار قرار می‌گیرد. وقتی که بار از مقدار مجاز برای سطح مقطع ستون بیشتر می‌شود، بتن خرد شده و فولاد به تنش تسلیم می‌رسد و بدون هرگونه تغییرشکل جانبی شکست اتفاق می‌افتد.
در این نوع شکست خود مواد دچار شکست می‌شوند و نه کل ستون. این نوع از شکست بیشتر در ستون‌های کوتاه و پهن اتفاق می‌افتد. برای اجتناب از این نوع شکست، بایدسطح مقطع ستون، متناسب با بارهای مورد نظر و نیز تنش مجاز طراحی شود.
شکست ناشی از کمانش
این نوع از شکست عموما در ستون‌های لاغر اتفاق می‌افتد. ستون لاغر ستونی است که نسبت ارتفاع به بعد مقطع آن زیاد باشد. در این شرایط ظرفیت باربری ستون به شدت کاهش می‌یابد. این ستون‌ها تمایل به ناپایداری دارند و در اثر بارهای نه چندان زیاد نیز شروع به کمانش می‌کنند. این بدان معنی است که فولاد به تنش تسلیم رسیده و حتی تحت بارهای کم نیز کمانش جانبی و به تبع آن شکست ستون اتفاق خواهد افتاد. برای اجتناب از این نوع شکست، باید از ساخت ستون‌های لاغر خودداری کرد.
